Το ιδιοπαθές σύνδρομο χρόνιας κόπωσης χαρακτηρίζεται από γενικευμένη κόπωση, η οποία χαρακτηρίζεται από παράλληλη εμφάνιση τεσσάρων ή περισσότερων από τα παρακάτω σημεία που εκτίθενται παρακάτω:
  • Μυϊκοί πόνοι
  • Πόνοι στις αρθρώσεις
  • Ευαίσθητοι τραχηλικοί ή μασχαλιαίοι λεμφαδένες
  • Πονόλαιμος
  • Διαταραχές της μνήμης και της συγκέντρωσης που δεν προκαλούνται από φάρμακα, αλκοόλ ή ουσίες
  • Ξύπνημα με αίσθημα κούρασης
  • Κακουχία μετά από άσκηση
  • Εμφάνιση πονοκεφάλου που δεν προϋπήρχε

Κατά την ιατρική εξέταση δεν διαπιστώνεται υποκείμενο οργανικό νόσημα που να προκαλεί τα συμπτώματα ή ψυχιατρική νόσος.

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης προκαλείται από ένα σύνολο συστηματικών διαταραχών.

Μελέτες αναδεικνύουν την παρουσία φλεγμονής ή ανωμαλίας του ανοσοποιητικού που πυροδοτεί την εμφάνιση του συνδρόμου. Αρκετές φορές πριν την εμφάνιση του συνδρόμου προηγείται λοιμώδες νόσημα που καταπονεί τον οργανισμό.

Ειδικές λήψεις μαγνητικής τομογραφίας αναδεικνύουν αλλοιώσεις στην λευκή ουσία ιδίως στους πρόσθιους λοβούς των ασθενών. Μελέτες του ιστορικού αναδεικνύουν ταυτόχρονα, μεγαλύτερη συναισθηματική αστάθεια, νευροφυτική ευαισθησία και υψηλότερη πιθανότητα αναφοράς ενός σημαντικού παιδικού τραύματος.

Η σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση χρησιμοποιεί φάρμακα με ολιστικές δράσεις, φάρμακα και διατροφικές παρεμβάσεις σταθεροποίησης του ανοσοποιητικού, μεθόδους σταθεροποίησης του νευροφυτικού παράγοντα. Στο επόμενο άρθρο : Πώς να αντιμετωπίσετε τη χρόνια κόπωση με τη σωστή διατροφή!